Planeta dnia i godziny planetarne
m (10 wersji) |
|||
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
== Dni i godziny planetarne == | == Dni i godziny planetarne == | ||
− | Planeta dnia i godziny ma raczej znaczenie magiczne niż astrologiczne. Jedyne, co ma z nią do czynienia [[astrolog]], to obliczenie jej dla osób zajmujących się magią. W [[Astrologia|astrologii]] brak uzasadnienia dla tej wyliczanki, chociaż związek z dawnymi obrządkami kultowymi zapewne ma znaczenie kodujące w nieświadomości zbiorowej i mogą istnieć pewne oddziaływania. | + | [[Planeta]] [[Dzień|dnia]] i [[Godzina|godziny]] ma raczej znaczenie magiczne niż astrologiczne. Jedyne, co ma z nią do czynienia [[astrolog]], to obliczenie jej dla osób zajmujących się magią. W [[Astrologia|astrologii]] brak uzasadnienia dla tej wyliczanki, chociaż związek z dawnymi obrządkami kultowymi zapewne ma znaczenie kodujące w nieświadomości zbiorowej i mogą istnieć pewne oddziaływania. |
− | Wzięło się to ze starożytnego Rzymu. Zarówno miesiące, jak dni tygodnia oraz każda godzina dnia i nocy były | + | Wzięło się to ze starożytnego Rzymu. Zarówno [[Miesiąc|miesiące]], jak dni [[Tydzień|tygodnia]] oraz każda godzina [[Dzień|dnia]] i [[Noc|nocy]] były poświęcone czczeniu różnych bogów z ówczesnej bogatej [[Mitologia|mitologii]]. Jest to więc sprawa starożytnej religii, która nie ma już wyznawców. [[Planeta|Planety]] na [[Niebo|niebie]] były obrazami tychże bogów i od nich otrzymały imiona. |
− | Kolejne dni tygodnia i godziny przyporządkowywano różnym bogom, czego ślad w nazwach dni tygodnia i nazwach miesięcy zachował się do dziś w niektórych językach pochodzenia romańskiego oraz w krajach podbitych w starożytności przez Imperium Rzymskie. W językach germańskich podobne ślady w nazwach jednostek czasu pozostawili bogowie teutońscy. Kościołowi nie udało się tych śladów zatrzeć. Religia chrześcijańska nie dysponowała odpowiednią liczbą bogów, których można by podstawić w miejsce tych, których wyznawano na podbitych terenach. Zamiast tego więc każdemu dniu w roku przydzielono imię jakiegoś świętego chrześcijańskiego, co w niektórych krajach przyjęło się także jako świecki obyczaj świętowania imienin. Ponieważ astrologia była do XV w. nie tylko uznawana ale i uprawiana przez Watykan jako jedno z podstawowych narzędzi sprawowania rządów, nazwy planet hierarchom kościelnym nie przeszkadzały. | + | Kolejne dni tygodnia i godziny przyporządkowywano różnym bogom, czego ślad w nazwach dni tygodnia i nazwach miesięcy zachował się do dziś w niektórych językach pochodzenia romańskiego oraz w krajach podbitych w starożytności przez Imperium Rzymskie. W językach germańskich podobne ślady w nazwach jednostek czasu pozostawili bogowie teutońscy. Kościołowi nie udało się tych śladów zatrzeć. Religia chrześcijańska nie dysponowała odpowiednią liczbą bogów, których można by podstawić w miejsce tych, których wyznawano na podbitych terenach. Zamiast tego więc każdemu dniu w roku przydzielono imię jakiegoś świętego chrześcijańskiego, co w niektórych krajach przyjęło się także jako świecki obyczaj świętowania imienin. Ponieważ [[astrologia]] była do XV w. nie tylko uznawana ale i uprawiana przez Watykan jako jedno z podstawowych narzędzi sprawowania rządów, nazwy [[Planeta|planet]] hierarchom kościelnym nie przeszkadzały. |
== Bogowie dni tygodnia == | == Bogowie dni tygodnia == | ||
− | 7-dniowy tydzień jest związany z kalendarzem lunarnym. To czas pomiedzy kolejnymi głównymi fazami Księżyca. Podzał tygodnia na 7 dni znany był już | + | 7-dniowy [[tydzień]] jest związany z [[Kalendarz lunarny|kalendarzem lunarnym]]. To [[czas]] pomiedzy kolejnymi głównymi [[Fazy Księżyca|fazami Księżyca]]. Podzał tygodnia na 7 dni znany był już Babilończykom w drugim tysiącleciu p.n.e. To jedna z najstarszych jednostek miary czasu. Biblijny Bóg nie przypadkiem stwarzał świat w 7 dni. Do [[Kalendarz rzymski|kalendarza rzymskiego]] [[tydzień]] z [[Dzień|dniami]] poswięconymi bogom został oficjalnie wprowadzony w 321 r. n.e. Rzymski [[tydzień]] zaczynał się od [[Sobota|soboty]]. Początek dnia liczono od [[Południe (czas)|południa]]. W sobotnie [[Południe (czas)|Południe (czas)|południe]] rozpoczynała się [[niedziela]], pradawny [[dzień]] świąteczny poswięcony bogu [[Słońce]] (dies solis). [[Dzień]] ten zwany jest także Dominica - Dzień Boga. Najprawdopodobniej pierwszy [[dzień]] każdej z czterech głównych [[fazy Księżyca|faz Księżyca]] obchodzony był na długo przed powstaniem mitologii. Dawniejsze religie czciły jako głównego boga [[Słońce]] (Sol) i obok niego [[Księżyc]] ([[Luna]]), któremu poswiecono następny [[dzień]]. Chrześcijaństwo przejęło tą nazwę i cały rzymski podział tygodnia. |
− | Dzień planetarny rozpoczyna się w południe dnia poprzedniego niż | + | [[Dzień]] planetarny rozpoczyna się w południe dnia poprzedniego niż [[kalendarz]]owy. Inaczej mówiąc: [[poniedziałek]] zaczyna się w [[niedziela|niedzielę]] w [[Południe (czas)|południe]], od południa zaś kalendarzowego poniedziałku jest już [[wtorek]]. Tydzień zaczyna sie więc od tak pojętej niedzieli, a kończy w sobotę (w [[Południe (czas)|południe]]). |
− | Zaczynamy więc obliczenia od znalezienia momentu [[kulminacje Słońca|kulminacji górnej Słońca]], czyli obliczenia momentu astronomicznego południa w kolejnych dniach. | + | Zaczynamy więc obliczenia od znalezienia momentu [[kulminacje Słońca|kulminacji górnej Słońca]], czyli obliczenia momentu [[Południe (czas)|astronomicznego południa]] w kolejnych dniach. |
=== Tabela planet dnia === | === Tabela planet dnia === | ||
Linia 55: | Linia 55: | ||
Germanowie także czcili dwa pierwsze [[Dzień|dni]] jako [[dzień]] [[Słońce|Słońca]] i [[Księżyc|Księżyca]]. Związek [[Światła|Świateł]] z [[Fazy Księżyca|fazami Księzyca]] jest naturalny i ich kult w dniach zmiany fazy jest związany z najdawniejszym kultem bóstw Natury. Kolejnych dni Germanie także nie przejęli od Rzymian, którzy nimi nigdy nie zawładnęli. I tak wtorek był swiętowany przez ludy germańskie jako dzień boga Tyra i Dzień Zgromadzeń, środa była dniem Odyna (Wodana), czwartek poświęcono bogu Thorowi, piątek bogini Frigg. Natomiast sobota u Skandynawów była po prostu "dniem mycia". | Germanowie także czcili dwa pierwsze [[Dzień|dni]] jako [[dzień]] [[Słońce|Słońca]] i [[Księżyc|Księżyca]]. Związek [[Światła|Świateł]] z [[Fazy Księżyca|fazami Księzyca]] jest naturalny i ich kult w dniach zmiany fazy jest związany z najdawniejszym kultem bóstw Natury. Kolejnych dni Germanie także nie przejęli od Rzymian, którzy nimi nigdy nie zawładnęli. I tak wtorek był swiętowany przez ludy germańskie jako dzień boga Tyra i Dzień Zgromadzeń, środa była dniem Odyna (Wodana), czwartek poświęcono bogu Thorowi, piątek bogini Frigg. Natomiast sobota u Skandynawów była po prostu "dniem mycia". | ||
− | Rzymskie nazwy dni tygodnia nie przesiąkły też do nazewnictwa słowiańskiego, gdzie nazwy dni tygodnia związane są jedynie z numerkiem dnia w [[Fazy Księżyca|fazie Księżyca]]. | + | Rzymskie nazwy [[Tabela dni tygodnia|dni tygodnia]] nie przesiąkły też do nazewnictwa słowiańskiego, gdzie nazwy [[Tabela dni tygodnia|dni tygodnia]] związane są jedynie z numerkiem dnia w [[Fazy Księżyca|fazie Księżyca]]. |
== Bogowie godzin == | == Bogowie godzin == | ||
− | Godzina planetarna 60 min miewa wyjątkowo (tylko w czasie równonocy), jej długość jest zmienna, przy czym długość godzin nocnych jest różna niż dziennych. | + | Godzina planetarna 60 min miewa wyjątkowo (tylko w czasie [[Równonoc|równonocy]]), jej długość jest zmienna, przy czym długość godzin nocnych jest różna niż dziennych. |
Obliczamy ją następująco: | Obliczamy ją następująco: | ||
− | Obliczamy najpierw czas [[wschodu i zachodu Słońca]]. Bierzemy faktyczną długość jasnego dnia od wschodu do zachodu Słońca i ten czas dzielimy przez 12. Otrzymujemy długość godziny dziennej. Tak samo dzieląc przez 12 faktyczną długość nocy uzyskujemy długość planetarnej godziny nocnej (dla danej doby). Ten czas odliczamy dla każdej godziny od południa (do przodu i do tyłu). Otrzymujemy w ten sposób godziny planetarne dzienne danego dnia kalendarzowego, czyli pierwsze 6 godzin tego dnia planetarnego i ostatnie 6 godzin poprzedniego. Analogicznie postępujemy w przypadku godzin nocnych. | + | Obliczamy najpierw [[czas]] [[Wschody i zachody Słońca|wschodu i zachodu Słońca]]. Bierzemy faktyczną długość jasnego dnia od wschodu do zachodu Słońca i ten czas dzielimy przez 12. Otrzymujemy długość godziny dziennej. Tak samo dzieląc przez 12 faktyczną długość nocy uzyskujemy długość planetarnej godziny nocnej (dla danej doby). Ten czas odliczamy dla każdej godziny od południa (do przodu i do tyłu). Otrzymujemy w ten sposób godziny planetarne dzienne danego dnia kalendarzowego, czyli pierwsze 6 godzin tego dnia planetarnego i ostatnie 6 godzin poprzedniego. Analogicznie postępujemy w przypadku godzin nocnych. |
− | Godziny planetarne są kolejno podporządkowane planetom, zawsze w następującej kolejności: | + | Godziny planetarne są kolejno podporządkowane [[Planeta|planetom]], zawsze w następującej kolejności: |
− | Słońce | + | [[Słońce]] [[Grafika:Slonce.gif]], [[Wenus]] [[Grafika:Wenus.gif]], [[Merkury]] [[Grafika:Merkury.gif]], [[Księżyc]] [[Grafika:Ksiezyc.gif]], [[Saturn]] [[Grafika:Saturn.gif]], [[Jowisz]] [[Grafika:Jowisz.gif]], [[Mars]] [[Grafika:Mars.gif]]. |
Kolejność planet dla godzin planetarnych nie odpowiada kolejności planet dla dni tygodnia. | Kolejność planet dla godzin planetarnych nie odpowiada kolejności planet dla dni tygodnia. | ||
Linia 73: | Linia 73: | ||
{|border=1 cellpadding=4 align=center | {|border=1 cellpadding=4 align=center | ||
− | |align=center | + | |align=center|'''dzień tygodnia''' |
|align=center colspan=12|'''Dzień''' | |align=center colspan=12|'''Dzień''' | ||
|align=center colspan=12 bgcolor=#f0f0f0|'''Noc''' | |align=center colspan=12 bgcolor=#f0f0f0|'''Noc''' | ||
|- | |- | ||
+ | |align=center|'''numer godziny | ||
|align=center|'''1''' | |align=center|'''1''' | ||
|align=center|'''2''' | |align=center|'''2''' | ||
Linia 285: | Linia 286: | ||
|} | |} | ||
− | + | Źródło: [http://www.astro.hg.pl/wiki/algorytmy/index.php?title=Dni_i_godziny_planetarne#Dni_i_godziny_planetarne AstroAlgorytmy] | |
− | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Słońce]] |
− | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Kalendarz]] |
Aktualna wersja na dzień 17:46, 5 gru 2009
Spis treści |
Dni i godziny planetarne
Planeta dnia i godziny ma raczej znaczenie magiczne niż astrologiczne. Jedyne, co ma z nią do czynienia astrolog, to obliczenie jej dla osób zajmujących się magią. W astrologii brak uzasadnienia dla tej wyliczanki, chociaż związek z dawnymi obrządkami kultowymi zapewne ma znaczenie kodujące w nieświadomości zbiorowej i mogą istnieć pewne oddziaływania.
Wzięło się to ze starożytnego Rzymu. Zarówno miesiące, jak dni tygodnia oraz każda godzina dnia i nocy były poświęcone czczeniu różnych bogów z ówczesnej bogatej mitologii. Jest to więc sprawa starożytnej religii, która nie ma już wyznawców. Planety na niebie były obrazami tychże bogów i od nich otrzymały imiona.
Kolejne dni tygodnia i godziny przyporządkowywano różnym bogom, czego ślad w nazwach dni tygodnia i nazwach miesięcy zachował się do dziś w niektórych językach pochodzenia romańskiego oraz w krajach podbitych w starożytności przez Imperium Rzymskie. W językach germańskich podobne ślady w nazwach jednostek czasu pozostawili bogowie teutońscy. Kościołowi nie udało się tych śladów zatrzeć. Religia chrześcijańska nie dysponowała odpowiednią liczbą bogów, których można by podstawić w miejsce tych, których wyznawano na podbitych terenach. Zamiast tego więc każdemu dniu w roku przydzielono imię jakiegoś świętego chrześcijańskiego, co w niektórych krajach przyjęło się także jako świecki obyczaj świętowania imienin. Ponieważ astrologia była do XV w. nie tylko uznawana ale i uprawiana przez Watykan jako jedno z podstawowych narzędzi sprawowania rządów, nazwy planet hierarchom kościelnym nie przeszkadzały.
Bogowie dni tygodnia
7-dniowy tydzień jest związany z kalendarzem lunarnym. To czas pomiedzy kolejnymi głównymi fazami Księżyca. Podzał tygodnia na 7 dni znany był już Babilończykom w drugim tysiącleciu p.n.e. To jedna z najstarszych jednostek miary czasu. Biblijny Bóg nie przypadkiem stwarzał świat w 7 dni. Do kalendarza rzymskiego tydzień z dniami poswięconymi bogom został oficjalnie wprowadzony w 321 r. n.e. Rzymski tydzień zaczynał się od soboty. Początek dnia liczono od południa. W sobotnie Południe (czas)|południe rozpoczynała się niedziela, pradawny dzień świąteczny poswięcony bogu Słońce (dies solis). Dzień ten zwany jest także Dominica - Dzień Boga. Najprawdopodobniej pierwszy dzień każdej z czterech głównych faz Księżyca obchodzony był na długo przed powstaniem mitologii. Dawniejsze religie czciły jako głównego boga Słońce (Sol) i obok niego Księżyc (Luna), któremu poswiecono następny dzień. Chrześcijaństwo przejęło tą nazwę i cały rzymski podział tygodnia.
Dzień planetarny rozpoczyna się w południe dnia poprzedniego niż kalendarzowy. Inaczej mówiąc: poniedziałek zaczyna się w niedzielę w południe, od południa zaś kalendarzowego poniedziałku jest już wtorek. Tydzień zaczyna sie więc od tak pojętej niedzieli, a kończy w sobotę (w południe).
Zaczynamy więc obliczenia od znalezienia momentu kulminacji górnej Słońca, czyli obliczenia momentu astronomicznego południa w kolejnych dniach.
Tabela planet dnia
nazwa polska | nazwa rzymska | planeta dnia |
niedziela | dies Solis (dzień boga Sol) | Słońce |
poniedziałek | dies Lunae (dzień bogini Luny) | Księżyc |
wtorek | dies Martis (dzień Marsa) | Mars |
środa | dies Mercuri (dzień Merkurego) | Merkury |
czwartek | dies Jowis (dzień Jowisza) | Jowisz |
piątek | dies Veneris (dzień Wenus) | Wenus |
sobota | dies Saturni (dzień Saturna) | Saturn |
Dniom tygodnia (licząc od południa do południa) przyporządkowano planety (bogów) w kolejności, jak w tabelce obok.
Germanowie także czcili dwa pierwsze dni jako dzień Słońca i Księżyca. Związek Świateł z fazami Księzyca jest naturalny i ich kult w dniach zmiany fazy jest związany z najdawniejszym kultem bóstw Natury. Kolejnych dni Germanie także nie przejęli od Rzymian, którzy nimi nigdy nie zawładnęli. I tak wtorek był swiętowany przez ludy germańskie jako dzień boga Tyra i Dzień Zgromadzeń, środa była dniem Odyna (Wodana), czwartek poświęcono bogu Thorowi, piątek bogini Frigg. Natomiast sobota u Skandynawów była po prostu "dniem mycia".
Rzymskie nazwy dni tygodnia nie przesiąkły też do nazewnictwa słowiańskiego, gdzie nazwy dni tygodnia związane są jedynie z numerkiem dnia w fazie Księżyca.
Bogowie godzin
Godzina planetarna 60 min miewa wyjątkowo (tylko w czasie równonocy), jej długość jest zmienna, przy czym długość godzin nocnych jest różna niż dziennych.
Obliczamy ją następująco: Obliczamy najpierw czas wschodu i zachodu Słońca. Bierzemy faktyczną długość jasnego dnia od wschodu do zachodu Słońca i ten czas dzielimy przez 12. Otrzymujemy długość godziny dziennej. Tak samo dzieląc przez 12 faktyczną długość nocy uzyskujemy długość planetarnej godziny nocnej (dla danej doby). Ten czas odliczamy dla każdej godziny od południa (do przodu i do tyłu). Otrzymujemy w ten sposób godziny planetarne dzienne danego dnia kalendarzowego, czyli pierwsze 6 godzin tego dnia planetarnego i ostatnie 6 godzin poprzedniego. Analogicznie postępujemy w przypadku godzin nocnych.
Godziny planetarne są kolejno podporządkowane planetom, zawsze w następującej kolejności:
Słońce , Wenus , Merkury , Księżyc , Saturn , Jowisz , Mars .
Kolejność planet dla godzin planetarnych nie odpowiada kolejności planet dla dni tygodnia.
Tabela godzin planetarnych
dzień tygodnia | Dzień | Noc | ||||||||||||||||||||||
numer godziny | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
niedziela | ||||||||||||||||||||||||
poniedziałek | ||||||||||||||||||||||||
wtorek | ||||||||||||||||||||||||
środa | ||||||||||||||||||||||||
czwartek | ||||||||||||||||||||||||
piątek | ||||||||||||||||||||||||
sobota |
Źródło: AstroAlgorytmy