Równonoc
(→Wzór na szerokość geograficzną w dniach równonocy) |
|||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
φ = 90º-h | φ = 90º-h | ||
| − | gdzie h to wysokość górującego [[ | + | gdzie h to wysokość górującego [[Słońce|Słońca]], φ [[Współrzędne geograficzne|szerokość geograficzna]]. Jeżeli [[Słońce]] górowało po południowej stronie [[Niebo|nieba]], mamy [[Współrzędne geograficzne|szerokość geograficzna]] północną (N), jeżeli zaś po północnej - południową (S). |
Przekształcając ten wzór otrzymujemy równanie, z którego możemy obliczyć wysokość górowania [[Słońce|Słońca]] (h): | Przekształcając ten wzór otrzymujemy równanie, z którego możemy obliczyć wysokość górowania [[Słońce|Słońca]] (h): | ||
Wersja z 20:11, 31 sty 2007
Równonoc - zrównanie długości dnia i nocy; Równonoc wystepuje dwukrotnie w ciągu roku jako równonoc wiosenna (20/21 marca) i równonoc jesienna (22/23 września).
w astronomii
Jest to czas obejmujący jedną dobę ziemską, w którym to centrum tarczy słonecznej obecne jest tyle samo czasu pod i nad horyzontem, a promienie słoneczne padają na równik pod kątem 90º. W tych dniach Słońce wschodzi dokładnie na wschodzie, a zachodzi na zachodzie. Ponieważ Słońce widziane jest jako tarcza, a dzień zaczyna się lub kończy, gdy padają pierwsze lub ostatnie promienie ze skraju tarczy, kiedy centrum tarczy jest pod horyzontem, to w czasie równonocy dzień jest w rzeczywistości dłuższy od nocy o około 14 minut. Prawdziwa równonoc wystepuje kilka dni bliżej zimy.
Wzór na szerokość geograficzną w dniach równonocy
W dniach równonocy można łatwo obliczyć szerokość geograficzną miejsca obserwacji. Wystarczy zmierzyć wysokość górującego Słońca (w stopniach) i odjąć ją od 90º.
φ = 90º-h
gdzie h to wysokość górującego Słońca, φ szerokość geograficzna. Jeżeli Słońce górowało po południowej stronie nieba, mamy szerokość geograficzna północną (N), jeżeli zaś po północnej - południową (S).
Przekształcając ten wzór otrzymujemy równanie, z którego możemy obliczyć wysokość górowania Słońca (h):
h = 90º-φ
