Równonoc
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Równonoc''' - zrównanie długości [[Dzień|dnia]] i [[noc]]y; | + | '''Równonoc''' - zrównanie długości [[Dzień|dnia]] i [[noc]]y; Równonoc wystepuje dwukrotnie w ciągu roku jako [[równonoc wiosenna]] (20/21 marca) i [[równonoc jesienna]] (22/23 września). |
| + | |||
| + | == w astronomii == | ||
| + | |||
| + | Jest to czas obejmujący jedną [[Doba|dobę]] [[Ziemia|ziemską]], w którym to centrum tarczy słonecznej obecne jest tyle samo czasu pod i nad [[horyzont]]em, a promienie słoneczne padają na [[równik]] pod kątem 90º. W tych dniach [[Słońce]] [[wschód|wschodzi]] dokładnie na [[wschód|wschodzie]], a [[zachód|zachodzi]] na [[zachód|zachodzie]]. Ponieważ [[Słońce]] widziane jest jako tarcza, a [[dzień]] zaczyna się lub kończy, gdy padają pierwsze lub ostatnie promienie ze skraju tarczy, kiedy centrum tarczy jest pod [[horyzont]]em, to w czasie równonocy [[dzień]] jest w rzeczywistości dłuższy od [[noc]]y o około 14 minut. Prawdziwa równonoc wystepuje kilka dni bliżej [[zima|zimy]]. | ||
| + | |||
| + | == Wzór na szerokość geograficzną w dniach równonocy == | ||
| + | |||
| + | W dniach równonocy można łatwo obliczyć szerokość geograficzną miejsca obserwacji. Wystarczy zmierzyć wysokość górującego Słońca (w stopniach) i odjąć ją od 90º. | ||
| + | |||
| + | φ = 90º-h | ||
| + | |||
| + | gdzie h to wysokość górującego [[Słonce|Słońca]], φ [[Współrzędne geograficzne|szerokość geograficzna]]. Jeżeli [[Słońce]] górowało po południowej stronie [[Niebo|nieba]], mamy [[Współrzędne geograficzne|szerokość geograficzna]] północną (N), jeżeli zaś po północnej - południową (S). | ||
| + | |||
| + | Przekształcając ten wzór otrzymujemy równanie, z którego możemy obliczyć wysokość górowania [[Słońce|Słońca]] (h): | ||
| + | |||
| + | h = 90º-φ | ||
| + | |||
| + | Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Równonoc | ||
Wersja z 20:10, 31 sty 2007
Równonoc - zrównanie długości dnia i nocy; Równonoc wystepuje dwukrotnie w ciągu roku jako równonoc wiosenna (20/21 marca) i równonoc jesienna (22/23 września).
w astronomii
Jest to czas obejmujący jedną dobę ziemską, w którym to centrum tarczy słonecznej obecne jest tyle samo czasu pod i nad horyzontem, a promienie słoneczne padają na równik pod kątem 90º. W tych dniach Słońce wschodzi dokładnie na wschodzie, a zachodzi na zachodzie. Ponieważ Słońce widziane jest jako tarcza, a dzień zaczyna się lub kończy, gdy padają pierwsze lub ostatnie promienie ze skraju tarczy, kiedy centrum tarczy jest pod horyzontem, to w czasie równonocy dzień jest w rzeczywistości dłuższy od nocy o około 14 minut. Prawdziwa równonoc wystepuje kilka dni bliżej zimy.
Wzór na szerokość geograficzną w dniach równonocy
W dniach równonocy można łatwo obliczyć szerokość geograficzną miejsca obserwacji. Wystarczy zmierzyć wysokość górującego Słońca (w stopniach) i odjąć ją od 90º.
φ = 90º-h
gdzie h to wysokość górującego Słońca, φ szerokość geograficzna. Jeżeli Słońce górowało po południowej stronie nieba, mamy szerokość geograficzna północną (N), jeżeli zaś po północnej - południową (S).
Przekształcając ten wzór otrzymujemy równanie, z którego możemy obliczyć wysokość górowania Słońca (h):
h = 90º-φ
